φυσιολογικός άντρας (και προσθέστε χριστιανός). Εννοείται εκείνος που αντιστέκεται και δεν απεμπολεί την ταυτότητά του, ούτε πουλάει την ψυχή του για να γίνει γρανάζι στη μηχανή της απρόσωπης multi culti νέας τάξης. Η εικόνα του, η ιστορία του, ο τρόπος ζωής του και τα όσα πρεσβεύει πρέπει να χτυπηθούν.
Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε ο Λευκός άνθρωπος (σε Ευρώπη και Αμερική) τις αξίες του, τις παραδόσεις του και τον τρόπο ζωής του να υπονομεύονται σε μια τέτοια μεγάλη κλίμακα - και ως επί το πλείστον μέσα από τις δικές του κοινότητες. Τηλεόραση, κινηματογράφος, μέσα μαζικής αποχαύνωσης, mainstreamπολιτική σκηνή, εκπαιδευτικά ιδρύματα, όλα έχουν συστρατευτεί, έχοντας στόχο να καταστρέψουν τις συνεκτικές λευκές κοινωνίες με ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, και δείχνουν να τα καταφέρνουν.
Κάποτε η Ευρώπη ήταν το λίκνο του πολιτισμού, αλλά τώρα έχει μετατραπεί σε ένα εν εξελίξει νεοταξικό θρίλερ, με το τέρας της ΕΕ να εκτελεί τις ζωές των ανθρώπων και με όπλο την πολιτική ορθότητα (ή πολιτιστικό μαρξισμό) να κάνει ό, τι μπορεί για να εξουδετερώσει πολιτιστικά και βιολογικά τον γηγενή Λευκό άνθρωπο. Η μαζική εισβολή τριτοκοσμικών αλλοδαπών, ο μισανδρικός φεμινισμός, η θηλυκοποίηση του αντρικού μοντέλου, η προώθηση του ομοφυλοφιλικού lifestyle, οι «γάμοι» των ομοφυλόφιλων, όλα έχουν παίξει και συνεχίσουν να παίζουν τον ρόλο τους σε αυτόν τον άτυπο πόλεμο.
Πολλοί αρχίζουν και το βλέπουν καθαρά:
Ας είμαστε πιο ακριβείς. Έχουμε έναν πόλεμο σε εξέλιξη κατά του λευκού αρσενικού πολιτισμού.
Ας είμαστε ακόμα πιο ωμοί.
Οι έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της ελευθερίας, και της ελεύθερης επιχείρησης, οι μεγάλες επιστημονικές, μηχανικές, ιατρικές εφευρέσεις και ανακαλύψεις, οι μεγάλες εξερευνήσεις του πλανήτη, η έξοχη λογοτεχνία και τέχνη, όλα αυτά είναι συντριπτικά τα προϊόντα λευκών ανδρών, των περισσότερων από αυτούς, χριστιανών. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε δει μια σπασμωδική κίνηση ενάντια σε αυτό, ένα κίνημα που, αντί να καλεί όλους να μιμηθούν αυτά τα λευκά αρσενικά επιτεύγματα, καλεί σε γελοιοποίηση, δυσφήμιση και καταστροφή αυτών των επιτευγμάτων. Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος στην Αμερική και στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Οι μισητές, οι τραμπούκοι που έχουν εμμονή με την φυλή, έχουν σήμερα την ευθύνη.
Ο Δρ. Stephen L. DeFelice M.D. ένας αξιοσέβαστος Αμερικάνος γιατρός, ιταλικής καταγωγής, στο βιβλίο του “The Attack on theWhite Male: - and The Weakening of America” («Η επίθεση στο Λευκό Αρσενικό: και η αποδυνάμωση της Αμερικής», 2010), αναλύει τα σημεία και τα συμπτώματα του τι συμβαίνει στην Αμερική, προβαίνοντας στην ανησυχητική διάγνωση ότι υπάρχει μια τεράστια επίθεση στους λευκούς άνδρες που συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχει οδηγήσει στην επικίνδυνη αποδυνάμωση της Αμερικής.
Όπως λέει ο συγγραφέας, σήμερα οι πιο απαγορευμένες λέξεις, τις οποίες όποιος τις ξεστομίσει, επισύρει την «κατάρα» του συστήματος είναι δύο: "White Male" (Λευκός Άντρας).
Ο ίδιος αποκαλύπτει ότι προσέλαβε μια καλά σεβαστή εταιρεία δημοσίων σχέσεων για την προώθηση του βιβλίου του για μια περίοδο τριών μηνών για τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης - έντυπα, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Μετά από μια σημαντική αποστολή του βιβλίου με ένα δελτίο τύπου και προσωπική τηλεφωνική κλήση συνέχειας, υπήρξε μηδενική απόκριση. Τα μέσα ενημέρωσης και άλλοι συνάδελφοί του, του είπαν ότι αυτή η έλλειψη ανταπόκρισης σε αυτό το είδος του βιβλίου ήταν ανήκουστη και οφειλόταν στην «κατάρα» που η χώρα μας έχει βάλει τις λέξεις "λευκός αρσενικός" και το φόβο των συνεπειών, εάν η κατάρα αυτή αμφισβητηθεί.
Όπως αναφέρει ο Δρ. DeFelice, οι πολιτιστικές δυνάμεις για πάνω από μισό αιώνα έχουν οριοθετήσει και χαρακτηρίσει αυτές τις δύο λέξεις «ρατσιστικές» και «μισογυνιστικές». Για αυτό τρέμουν μέχρι θανάτου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι πολιτικοί και σχεδόν όλοι οι άλλοι. Εάν, αντίθετα, ο τίτλος του βιβλίου άλλαζε και γινόταν ο Ασιάτης, Μαύρος, Λατίνος ή Τσερόκι Ινδιάνος άντρας (ή γυναίκα), η ανταπόκριση των μέσων ενημέρωσης θα ήταν «νορμάλ».
Συνεχίζει ο Δρ. DeFelice : «Επιτρέψτε μου να σας πω μερικά ανεπίσημα γεγονότα που δεν συνέβησαν μόνο σε μένα, αλλά και σε άλλους που έχουν διαβάσει το βιβλίο.
Υπάρχει ένα τοπικό καφενείο όπου γενικά πάω και κάθομαι να σκεφτώ και να γράψω. Ο ιδιοκτήτης, ένα πολύ καλό παιδί, με ρώτησε αν θα μπορούσε να βάλει το βιβλίο μου στο ράφι του μαγαζιού του, όπου θα μπορούσε κάποιος να το αγοράσει. Και εγώ συμφώνησα. Μετά από μόλις λίγες ημέρες ένας λευκός, καλοντυμένος άντρας είδε το βιβλίο στο ράφι και του είπε ότι είχε προσβληθεί από τον τίτλο και αυτό ήταν κάτι πολύ επικίνδυνο για την επιχείρησή του, το να πουλάει ένα βιβλίο με τις «καταραμένες» λέξεις και ότι θα πρέπει να το αφαιρέσει από τα ράφια, λόγω του κινδύνου απώλειας πελατών! Ο ιδιοκτήτης, φοβισμένος από αυτές τις πιθανές συνέπειες, απομάκρυνε αμέσως το βιβλίο.
Θα πως επίσης, ότι εγώ και μερικοί φίλοι και φίλες μου, έδειξαν το εξώφυλλο του βιβλίου σε κάποιους λευκούς άντρες και γυναίκες. Η αντίδραση/απάντηση των αντρών ήταν ομόφωνη. Όλοι προειδοποίησαν ότι ο τίτλος του βιβλίου θα με βάλει σε μπελάδες. Κανείς δεν παρουσίασε κανένα ενδιαφέρον να υπερασπιστεί τόσο το μήνυμα όσο και την προώθηση του βιβλίου. Επίσης, κανένας δεν είχε ενδιαφέρον να το διαβάσει!
Τώρα πιο είναι παράξενο: αφότου οι γυναίκες είδαν το κάλυμμα, η πλειοψηφία συμφώνησε με το μήνυμα, ήταν συναισθηματικά θετικές με αυτό και οι περισσότερες από αυτές αγόρασαν το βιβλίο!
Είχα προσκληθεί να κάνω μια παρουσίαση για το βιβλίο μου σε ένα τοπικό παράρτημα μιας μεγάλης εθνικής οργάνωσης. Τους άρεσαν αυτά που είπα, ωστόσο, όταν τους ζήτησα να διαδώσουν το μήνυμα του βιβλίου, φοβήθηκαν ότι αυτό θα ήταν πολύ επικίνδυνο και θα τους χαρακτήριζαν ρατσιστές. Το ενδιαφέρον είναι, ότι δεν ανησύχησαν για τις κατηγορίες του μισογυνισμού.
Σε μια άλλη προγραμματισμένη παρουσίαση, ο νούμερο ένα της οργάνωσης, όταν διάβασε τον τίτλο του βιβλίου, ακύρωσε την ομιλία μου για το φόβο του στίγματος του «ρατσιστή».
Έχω βρεθεί αντιμέτωπος με αυτήν την κατάρα πολλές φορές. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ο παράγοντας του φόβου. Ένας τρόπος για να σηκώσουμε την κατάρα, είναι να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις στις κανονικές συνομιλίες μας όπως χρησιμοποιούμε άλλες λέξεις. Το ερώτημα είναι ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα.
Ο συγγραφέας, εξηγώντας γιατί έγραψε αυτό το βιβλίο, λέει:
Η Αμερική είναι σε βαθιά, βαθιά κρίση και, σε μεγάλο βαθμό, αυτό οφείλεται στην επίθεση στο λευκό αρσενικό.
Η οικογένειά μου μετανάστευσε από την Ιταλία μέσω του Ellis Island αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Γεννήθηκα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και παρατήρησα προσεκτικά τέσσερις γενιές της αμερικανικής ιστορίας. Και κατέληξα στο παρακάτω συμπέρασμα: Σχεδόν σε κάθε τομέα του αμερικανικού τρόπου ζωής από το δημοτικό σχολείο μέχρι το στρατό, υπήρξαν σταθερές δυνάμεις που αποδυνάμωσαν και συνεχίζουν να αποδυναμώνουν τα θεμέλια που έκαναν αυτή την χώρα πρώτη στον κόσμο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια μεγάλη δύναμη ήταν η επίθεση στο λευκό αρσενικό και τις αξίες του, της δύναμης που μας έκανε μεγάλους από τους Ιδρυτές μας μέχρι τους πατριώτες άνδρες μας που πολέμησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.Στη συνέχεια, μετά από αυτό, τα πράγματα άλλαξαν γρήγορα και εισήλθαμε σε ταχεία πορεία εξασθένησης.
Τα καλά νέα είναι ότι πολλοί Αμερικανοί, συμπεριλαμβανομένων και γυναικών, συμφωνούν ότι υπάρχει μια σκοτεινή επίθεση στον λευκό άνδρα. Επίσης, μετά από έρευνα που διεξήχθη, η πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι η Αμερική έχει πάρει τον κατήφορο, αναγνωρίζοντας την εξασθένιση. Όμως, λίγοι έχουν κάνει τη σύνδεση μεταξύ του κινήματος κατά του λευκού αρσενικού με αυτή την εξασθένιση. Το βιβλίο αυτό κάνει αυτή την κρίσιμη σύνδεση η οποία είναι απαραίτητη πριν από την έναρξη μιας καλά μελετημένης αντεπίθεσης.
Αυτό που προβληματίζει είναι η απουσία των ηγετών και των οργανώσεων γι ατον λευκό άντρα, σε αντίθεση με τις πολύ επιτυχημένες ομάδες για τις γυναίκες και τους μαύρους, που θα κάνουν αυτήν την επίθεση. Το βιβλίο μου απευθύνει έκκληση για αυτή την προσπάθεια ως το απαραίτητο πρώτο βήμα.
http://redskywarning.blogspot.gr/2015/07/attack-on-straight-white-male.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου