Κυριακή 24 Απριλίου 2016

«Σεξισμός» και «ευαισθησίες»

Όπως όλοι οι νεοταξικοί νεολογισμοί, η λέξη«σεξισμός» μας ήρθε από την Αμερική.

Η πρώτη φορά που ο όρος «σεξισμός» ακούστηκε, ήταν από τηνPauline Leet σε ένα φοιτητικό φόρουμ στο Κολέγιο Franklin and Marshall της Πενσυλβάνιας στις 18 Νοεμβρίου 1965. Σε έντυπη μορφή εμφανίστηκε μέσα από μία ομιλία της Αμερικανίδας φεμινίστριας Caroline Bird στις 15 Νοεμβρίου 1968. «Είναι γεγονός ότι είμαστε μια σεξιστική χώρα. Ο σεξισμός είναι να κρίνουμε τους ανθρώπους με βάση το φύλο τους». H λέξη «σεξισμός» προοριζόταν επίτηδες να έχει ομοιοκαταληξίαμε τον «ρατσισμό», για να αποκτήσει την ανάλογη βαρύτητα και να δημιουργήσει αρνητικούς συνειρμούς στις μάζες και φόβο στους "παραβάτες".

Για αυτή την διαφήμιση κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε για "σεξισμό".. ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ
Μετά την δεκαετία του ’60 και την γενιά των «παιδιών των λουλουδιών», ο πολιτιστικός μαρξισμός άλωσε τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα της Αμερικής και βύθισε τους νέους ανθρώπους στην φορμόλη της πολιτικής ορθότητας. Το βίντεοαυτό είναι σατιρικό, αλλά ενδεικτικό σε ποιο σημείο έχει φτάσει σήμερα η εκπαίδευση στην Δύση, εξ αιτίας της λαίλαπας της πολιτικής ορθότητας. Πλέον, ό,τι μπορεί να «προσβάλλει» τον άλλον ή να «βλάψει τα συναισθήματά» του, δεν πρέπει να ακούγεται ή να γράφεται. Την κατάργηση της ελευθερίας της έκφρασης - ακόμα και όταν πρόκειται για απλή σάτιρα – και την αστυνόμευση αυτή της σκέψης, «βάφτισαν» με ηχηρά ονόματα, έτσι ώστε να προσομοιωθούν με τα ιερά δόγματα της νέας τάξης, τα οποία δεν επιδέχονται αμφισβήτησης από τις μάζες. «Ρατσισμός», «σεξισμός», «ομοφοβία» κλπ.      

Κάθε πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ έχει σήμερα «επίσημο οδηγό πολιτικής», με κανόνες σχετικά με το τι δεν επιτρέπεται να λένε οι φοιτητές. Ένας τέτοιος του Πανεπιστημίου του Staffordshire π.χ. παραγγέλλει:

«Ο φασισμός, ο ρατσισμός, η ΛΟΑΤ φοβία, ο σεξισμός και οι διακρίσεις ατόμων με αναπηρία, είναι όλα σκέλη σκέψης και καταπίεσης μέσα στην κοινωνία που επιδιώκουν να σπείρουν διαιρέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ως εκ τούτου δεν επιτρέπουμε σε όσους το επιθυμούν να εξαπλωθεί το μίσος και η διαίρεση στην πανεπιστημιούπολή μας και είναι η δουλειά της εκτελεστικής Φοιτητικής Ένωσης να εκπαιδεύσει τα μέλη της σχετικά με την ανάγκη να αντιταχθεί στις διακρίσεις και την ανάγκη να τεθεί μία πλατφόρμα του ΟΧΙ».

Αυτή η τάση στις πανεπιστημιουπόλεις της Δύση μέσω της λεγόμενης “No Platform”,  να απαγορεύουν να ακουστεί κάποια αντίθετη θέση στο αριστερό δόγμα, χάριν δήθεν της «ανεκτικότητας», έχει οδηγήσει σε φίμωση, παρενόχληση, απειλές, ακόμα, και ολοκληρωτική εκδίωξη από την πανεπιστημιούπολη όποιου φοιτητή δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις της «πλατφόρμας».

Ο γνωστός Βρετανός ηθοποιός John Cleese, μέλος των Monty Pythonsείπε ότι έχει «προειδοποιηθεί» πολλές φορές να μην επισκεφθεί, ως κωμικός, κάποια πανεπιστήμια, διότι κυριαρχεί η πολιτική ορθότητα και οποιοδήποτε σχόλιο ή κριτική θα μπορούσε να θεωρεί ότι «προσβάλει» και είναι «σκληρό». «Αν αρχίσουμε να λέμε, ‘αυτό δεν πρέπει να ακουστεί, αυτός δεν πρέπει να προσβληθεί ή να του ασκηθεί κριτική’, τότε το χιούμορ έχει φύγει», λέει ο Cleese. «Και τότε εγώ βλέπω να ζούμε στο 1984», κατέληξε, αναφερόμενος στο διάσημο δυστοπικό μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ, όπου αποτελεί έγκλημα να έχεις πεποιθήσεις που επικρίνουν την εξουσία του Μεγάλου Αδελφού.

Κι όμως, υπήρχε μια εποχή που οι φοιτητές δεν προσβάλλονταν με το παραμικρό. Ο λόγος ενός Αμερικάνου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας UNC-Wilmington, στους φοιτητές του, έχει μείνει ιστορικός.

Ας τον απολαύσουμε:

"Καλώς ήρθατε και πάλι στην τάξη, φοιτητές! Είμαι ο Mike Adamsκαθηγητής εγκληματολογίας εδώ στο UNC-Wilmington. Πριν ξεκινήσουμε τα μαθήματα πρέπει να ασχοληθούμε με ένα ζήτημα που προκαλεί τα προβλήματα εδώ στο UNCW και στα πανεπιστήμια σε όλη τη χώρα. Μιλώ για μια αυξανόμενη μειονότητα μαθητών που πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να εξαιρεθούν από κάθε προσβολή, ότι είναι ελεύθεροι από κάθε προσβολή. Αν δεν αντιστραφεί αυτή η επικίνδυνη τάση στην κοινωνία μας, σύντομα θα υπάρχει μια πλειοψηφία νέων ανθρώπων που θα χρειάζεται να περπατάνε μέσα σε πλαστικά φουσκωμένα κοστούμια για να προστατευθούν σε περίπτωση που έρθουν σε επαφή με την μειοψηφούσα άποψη.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι αυτή τη στιγμή. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μην προσβληθείτε. Έχετε το δικαίωμα να προσβάλλεστε τακτικά. Είναι η τιμή που πληρώνετε για τη ζωή σε μια ελεύθερη κοινωνία. Εάν δεν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό, είστε σε σύγχυση και κινδυνεύετε. Εν μέρει, κατηγορώ τους καθηγητές σας στο σχολείο για την αποτυχία να σας διδάξουν τις βασικές αρχές της αγωγής του πολίτη, πριν αποφοιτήσετε. Οι περισσότεροι από εσάς πήγαν σε δημόσια σχολεία, τα οποία είναι μια καταστροφή. Μην μου πείτε ότι σας προσέβαλα. Κι εγώ πήγα σε δημόσιο σχολείο.

Φυσικά, το δικό σας σχολείο μπορεί να μην ήταν το πρόβλημα. Είναι εξαιρετικά πιθανόν ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί από σας βρίσκονται σε σύγχυση σχετικά με την ελευθερία του λόγου είναι αυτό το κομμάτι χαρτιού που κρέμεται στον τοίχο εκεί δεξιά. Παρακαλώ δείξτε λίγο προσοχή σε αυτό το γελοίο έγγραφο που κρέμεται στην πόρτα. Είναι ο κώδικας ομιλίας της πανεπιστημιούπολης. Λέει συγκεκριμένα ότι υπάρχει απαίτηση ο καθένας να συμμετέχει μόνο σε ένα λόγο που δείχνει "σεβασμό". Ο ισχυρισμός αυτός είναι τόσο γελοίος όσο και παράνομος. Σκοπεύω να κατεβάσω αυτό πράγμα από κάθε τάξη στην πανεπιστημιούπολη πριν συνταξιοδοτηθώ.

Ένας από τους παππούδες μου υπηρέτησε στον Α΄  Παγκόσμιο Πόλεμο και ένας άλλος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας πρόγονός μου στρατολογήθηκε στην Αμερικανική Επανάσταση, όταν ήταν μόλις δεκατριών. Αυτοί οι μεγάλοι άνδρες δεν αγωνίστηκαν για να μπορούμε εμείς σήμερα να παραδώσουμε τα δικαιώματά μας στονεχθρό εντός των συνόρων μας. Γιατί ο εχθρός είναι οι μαρξιστέςπου διοικούν τα δημόσια πανεπιστήμια μας. Αν είσαι μαρξιστής και εγώ σε προσβάλω, καλά, πρέπει να σου πέφτει πολύ δύσκολο... Υποθέτω ότι οι κομμουνιστές του σήμερα δεν είναι όπως εκείνοι οι παλιοί.

Τρομερό, αλλά ένας φοιτητής μια φορά παραπονέθηκε στον πρόεδρο του Τμήματος ότι η αναφορά μου στον Θεό - Δημιουργό ήταν παραβίαση του διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους, (που αναφέρει το αμερικάνικο σύνταγμα). Επιτρέψτε μου να είμαι όσο σαφής μπορώ: Αν κάποιος από εσάς πιστεύει πραγματικά ότι η απόφασή μου να παραφράσω τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στη διδακτέα ύλη του μαθήματος είναι αντισυνταγματική τότε πάσχετε από σοβαρή διανοητική κήλη.

Πράγματι, χρειάζεται σκληρή προσπάθεια για να γίνει κάποιος τόσο ηλίθιος ώστε να πιστεύει ότι η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας είναι αντισυνταγματική. Αν συμφωνείτε με το μαθητή που έκανε την καταγγελία αυτή, τότε πιθανώς είστε ένας αντι-θρησκόληπτος. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να σας ζητήσω να κάνετε ακριβώς τρία πράγματα και να τα κάνετε με την ακριβή σειρά που θα ορίσω.

Κατ’ αρχάς, βγείτε από την τάξη μου. Μπορείτε να πάτε στοJames Hall. Εκεί απλά θα τους πείτε ότι δεν πιστεύετε πραγματικά στην πολυμορφία και θέλετε να περιβάλλεστε από ανθρώπους που συμφωνούν με την δική σας διαστρεβλωμένη ερμηνεία του Συντάγματος μόνο και μόνο επειδή αυτοί είναι το είδος των ανθρώπων που θα σας προστατεύσουν από το να αμφισβητηθούν οι πεποιθήσεις σας ή να βλαφτούν τα συναισθήματά σας.

Δεύτερον, ξεγραφτείτε από το πανεπιστήμιο. Αν διαπιστώσετε ότι είστε πραγματικά ανακουφισμένος, γιατί δεν θα είστε πλέον σε μια τάξη όπου οι πεποιθήσεις σας μπορεί να αμφισβητηθούν, τότε δεν είστε έτοιμος για πανεπιστήμιο. Πηγαίνετε σε καμία οικοδομή, έτσι ώστε να μπορείτε να δουλεύετε με κάποιους παράνομους αλλοδαπούς οι οποίοι θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε μια καλύτερη εκτίμηση για το τι προσφέρει αυτή η χώρα.

Τέλος, αν αυτό δεν λειτουργήσει τότε θα ήθελα απλώς να σας ζητήσω να ξεκουμπιστείτε από τη χώρα. Η όλο και πιολεπτεπίλεπτη μειονότητα στην οποία έχετε ενταχθεί απλά καταστρέφει τη ζωή σε αυτό το κάποτε μεγάλο έθνος. Σας παρακαλώ να μεταναστεύσετε σε κάποιο άλλο μέρος, όπως η Κούβα, όπου θα μπορείτε να απολαύσετε τη συντροφιά των κομμουνιστών και να έχετε εξαιρετική φροντίδα υγείας. Ορμίστε στην πρώτη βάρκα και αρχίστε να κωπηλατείτε προς την ουτοπία.Δεν θα μας λείψετε.."


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ 

http://redskywarning.blogspot.gr/2016/04/blog-post_24.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου