ΓΗ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ

Σήμερα η παγκόσμια οικονομία ελέγχεται απ’ τους τραπεζίτες που ελέγχουν τις αγορές. Μερικές οικογένειες τραπεζιτών έχουν καταφέρει να ελέγξουν μέσα από τεχνητές οικονομικές κρίσεις και διεφθαρμένους πολιτικούς τις οικονομίες των εθνών – κρατών.

Σήμερα το χρήμα κόβεται απ’ τις

ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες, που η πλειοψηφία των ανθρώπων νομίζει ότι είναι κρατικές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η FED, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ.

Η FED ήταν αυτή που χρηματοδότησε κατόπιν εξαπάτησης του αμερικανικού λαού τις ιδιωτικές τράπεζες και εταιρείες που δήθεν κινδύνευαν με χρεοκοπία. Όλα αυτά τα δισεκατομμύρια δολάρια φορτώθηκαν βέβαια στο δημόσιο χρέος των ΗΠΑ.

Δεν ανακάμπτουμε λόγω χρέους

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ φορολογεί τους Αμερικανούς πολίτες για να εξυπηρετήσει το χρέος της. Έτσι το 2012 το αμερικανικό δημόσιο εισέπραξε από τη φορολογία εισοδήματος 1.1 τρισεκατομμύρια δολάρια και κατέβαλε 450 δισεκατομμύρια σε τόκους για την εξυπηρέτηση του χρέους του! Το 41% των χρημάτων των Αμερικανών φορολογουμένων κατέληξε στους κατόχους ομολόγων του δημοσίου, που είναι κυρίως οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες.

Κανείς όμως δεν λέει ότι το κόστος δανεισμού είναι αυτό που δεν αφήνει τις ΗΠΑ να ανακάμψουν.

Τα ίδια έχουν συμβεί βέβαια σε όλες τις χώρες του κόσμου. Στη Γαλλία π.χ. απ’ το 1946 έως το 1973, το γαλλικό δημόσιο δανείζεται άτοκα από την Κεντρική Τράπεζα της χώρας διατηρώντας το δημόσιο χρέος στο 21% του ΑΕΠ.

Μετά το 1973, με ειδική νομολογία απαγορεύεται πλέον στο γαλλικό δημόσιο να προσφεύγει στην Κεντρική Τράπεζα και του επιβάλλεται να κινείται στις αγορές χρήματος για να καλύψει τις χρηματοοικονομικές του ανάγκες. Οι φωστήρες του νομοσχεδίου δηλώνουν τότε με βεβαιότητα πως το δημόσιο χρέος θα μειωθεί προοδευτικά με τις νέες μεθόδους δανεισμού στο 8,6% του ΑΕΠ, αλλά δυστυχώς το 2012, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την εισαγωγή της απαγορευτικής νομοθεσίας, φθάνει στο 89,9%! Οι Γάλλοι φορολογούνται ολοένα και περισσότερο αποκλειστικά προς όφελος των Διεθνών Τραπεζιτών.

Συνδυάστε τώρα τα παραπάνω με το γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα της Γαλλίας βρισκόταν στα χέρια της οικογένειας Rothschild νωρίτερα απ’ το 1850. Το 1850 ο James Rothschild που ήταν ο επικεφαλής της οικογένειας στη Γαλλία είχε μια περιουσία περίπου 600 εκατομμυρίων φράγκων, 150 εκατομμύρια περισσότερα απ’ ότι είχαν όλοι οι τραπεζίτες της Γαλλίας μαζί! Το πώς απέκτησε όλη αυτή την περιουσία βέβαια καμιά εφορία και κανένας ελεγκτικός μηχανισμός κανενός κράτους δεν τον ρώτησε. Μόνο τους απλούς πολίτες κυνηγούσαν πάντοτε. 

Ποιος πληρώνει το ρίσκο των δανείων των ιδιωτικών τραπεζών;

Ο Φ. Σαχινίδης Αν. Υπουργός Οικονομικών ΠΑΣΟΚ δήλωσε σχετικά με το ποιοι πληρώνουν τα χαμένα των διεθνών τοκογλύφων, τον Μάρτιο του 2012 στον δημοσιογράφο Οικονομέα του MEGA, ο οποίος αποκαλύφθηκε πριν μερικές μέρες πως του ξεχρέωνε δάνεια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ο τραπεζίτης – εφοπλιστής Ρέστης:

«Κύριε Οικονομέα ακούστε με λιγάκι σας παρακαλώ. Οτιδήποτε θα χάσουν οι Τράπεζες αυτή τη στιγμή από τη συμμετοχή τους στην ανταλλαγή των ομολόγων, θα πρέπει από την άλλη πλευρά ο Έλληνας φορολογούμενος να το καταβάλλει προκειμένου να προχωρήσουμε στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των Τραπεζών».

Άρα εμείς φορολογούμαστε, δουλεύουμε για ελάχιστα χρήματα ή χάνουμε τις περιουσίες μας μόνο και μόνο για να μην χάσουν οι διεθνείς τραπεζίτες επειδή ρισκάρουν!

Είδατε για πόσο κορόιδα μας έχουν οι κυβερνώντες μας; Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία συνειδητά βάζουν τους πολίτες να πληρώσουν τα υπέρογκα κέρδη των τραπεζών.

Να θυμάστε πάντα το πώς κερδίζουν τα λεφτά που μας δανείζουν οι τραπεζίτες. Τα κερδίζουν όπως περιέγραψα και σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας με απάτη. Δωροδοκούν πολιτικούς για να ψηφίζουν συγκεκριμένους νόμους.

Έτσι έγινε και στην περίπτωση της Κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, της γνωστής FED.

Οι περισσότεροι πολιτικοί αρχικά αντιστέκονταν σθεναρά στην δημιουργία μιας κεντρικής ιδιωτικά ελεγχόμενης τράπεζας στις ΗΠΑ. Έτσι οι διεθνείς τραπεζίτεςχρησιμοποίησαν μερικούς διεφθαρμένους πολιτικούς για να εξαπατήσουν τόσο το Κογκρέσο όσο και τους Αμερικανούς. Άλλαξαν το όνομα της πρότασης νόμου από Aldrich σε Glass-Owen. Όλες αυτές οι προτάσεις νόμου είχαν ένα και μόνο σκοπό: να δώσουν τον έλεγχο του χρήματος στους διεθνείς τραπεζίτες και να τον αφαιρέσουν απ’ το κράτος.

Παρά τις αντιδράσεις ο νόμος πέρασε απ’ τη Γερουσία στις 22 Δεκεμβρίου 1913, αφού οι περισσότεροι Γερουσιαστές είχαν φύγει για διακοπές και αφού είχαν βεβαιωθεί απ’ την ηγεσία ότι τίποτα δεν θα αποφασιζόταν πριν το πέρασμα των διακοπών των Χριστουγέννων. Ο νόμος αυτός χαρακτηρίστηκε όχι άδικα απ’ τον βουλευτή Lindberg ως το χειρότερο νομοθετικό έγκλημα όλων των εποχών.

Μερικές εβδομάδες νωρίτερα το Κογκρέσο είχε περάσει νόμο που νομιμοποιούσε τον φόρο εισοδήματος. Και γιατί ήταν σημαντικός ο φόρος εισοδήματος;  Γιατί μόνο έτσι οι διεθνείς τραπεζίτες θα κατάφερναν να δημιουργήσουν απεριόριστο δημόσιο χρέος! Και οι τόκοι του χρέους ήταν ΕΓΓΥΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ!

Νομίζετε ότι συμβαίνει κάτι διαφορετικό στην Ελλάδα; Μας λένε συνεχώς ψέματα για να συνεχίσουμε να θεωρούμε λογικό το να πληρώνουμε ποσά τα οποία ποτέ δεν μας έδωσαν.

Το απόγειο του ψέματος ήταν όταν το προηγούμενο καλοκαίρι ο πρωθυπουργός Σαμαράς δήλωσε ότι «Η σωτηρία της Πατρίδας είναι υπέρτατη ιδεολογία»!

Τι είναι όμως η πατρίδα κύριε Σαμαρά; Η πατρίδα δεν είναι ο ελληνικός λαός; Ή μήπως η πατρίδα είναι οι τράπεζες;

Όταν εξαθλιώνεις τον λαό δεν εξαθλιώνεις την πατρίδα; Όταν αυτοκτονούν χιλιάδες Έλληνες δεν κινδυνεύει η πατρίδα; Όταν κλείνουν χιλιάδες επιχειρήσεις και αυξάνεται κατακόρυφα η ανεργία ποιος ωφελείται; Η πατρίδα;

Ποιος είναι ο στόχος των Διεθνών Τραπεζιτών;

Τα τέλη Απριλίου του 2010 ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ο γεννημένος στην Λυών της Γαλλίας από Εβραίους γονείς, Ζαν-Κλωντ Τρισέ, έκανε λόγο για την ανάγκη επιβολής μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ηγετικό ρόλο σε αυτήν θα έχει η ομάδα των 20 πλουσιότερων χωρών (G20) καθώς και η διεφθαρμένη Τράπεζα για Διεθνείς Διακανονισμούς (ΤΔΔ) που θα ταχθεί στην υπηρεσία της θωράκισης της παγκόσμιας οικονομίας.

Στην προσφώνησή του που είχε τον τίτλο "Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση σήμερα", ο Τρισέ δήλωσε πως η τάξη των ισχυρών είναι ανάγκη να οργανώσει "μια σειρά από κανόνες, θεσμούς, ανεπίσημες συσπειρώσεις και μηχανισμούς συνεργασίας τους οποίους αποκαλούμε "παγκόσμια διακυβέρνηση".

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Τρισέ έκανε χρήση του όρου "παγκόσμια διακυβέρνηση" περισσότερες από δώδεκα φορές, περιγράφοντας τους λόγους για τους οποίους "η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι άκρως ουσιώδης" προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα οικονομική κρίση.

Το πρώτο μέρος της ομιλίας του Τρισέ είχε τον τίτλο "Γιατί χρειαζόμαστε την παγκόσμια διακυβέρνηση", και από το δεύτερο μέρος και μετά δεν έπαψε να επικαλείται την οικονομική ύφεση ως δικαιολογία για την ενίσχυση μυστικών, μη δημοκρατικών και διεφθαρμένων οργανώσεων ώστε να έχουν την απαραίτητη ισχύ για να κυβερνήσουν τον κόσμο.

Συμπεράσματα

Αγαπητοί συμπολίτες πρέπει να σταματήσουμε να τρέφουμε αυταπάτες και να αυτομαστιγωνόμαστε για το τι φταίει για την καταστροφή της οικονομίας μας.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, σε όλες τις «πλούσιες» χώρες πρέπει να ενημερωθούν οι πολίτες, ότι δεν αρκεί καμιά εξυγίανση του δημοσίου ή αύξηση ανταγωνιστικότητας ή μείωση των μισθών για να σταματήσει η καταστροφή των οικονομιών.

Για να σταματήσουν οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι απαιτείται τα έθνη – κράτη να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο του χρήματος απ’ τις ιδιωτικές τράπεζες και ταυτόχρονα να σταματήσουν όλη αυτή τη διαδικασία που ανέφερα παραπάνω μέσω της οποίας οι τραπεζίτες πίνουν κυριολεκτικά το αίμα των λαών.

Δεν υπάρχει άλλη λύση για την βελτίωση της παγκόσμιας οικονομίας και της προάσπισης της οικονομικής ανεξαρτησίας κάθε λαού.

Οι παραπάνω έρευνες αποδεικνύουν ότι οι τραπεζίτες ληστεύουν με «νόμιμα» μέσα τους λαούς. Έχουν εξαγοράσει πολιτικούς που ψηφίζουν νόμους προς όφελος τους. Το δημόσιο χρέος κάθε κράτους είναι δημιουργημένο με πλασματικό τρόπο για να μετατραπεί η ανθρωπότητα σε πληθυσμό σκλάβων που θα εργάζονται με χαμηλό μεροκάματο.

Το δημόσιο χρέος πρέπει να διαγραφεί γιατί δημιουργήθηκε μέσω εξαπάτησης των πολιτών.

Να θυμάστε επίσης ότι οι τραπεζίτες δεν αρκούνται στο να εξαγοράζουν κυβερνήσεις αλλά και αντιπολιτεύσεις ώστε να είναι σίγουροι ότι δεν θα ξεπηδήσει μια πραγματικά ανεξάρτητη κυβέρνηση που θα επιβάλλει σε λογιστικό έλεγχο τα δάνεια που οδήγησαν το χρέος μας σε αυτά τα επίπεδα και θα πει στους τραπεζίτες να πάνε αλλού να κλέψουν.