Η ιστορία της πρωτοφανούς ισχυροποίησης της παλαιστινιακής ισλαμικής οργάνωσης Χαμάς είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Αυτό ανιχνεύει ο Charles Enderlin, ανταποκριτής του France 2 στην Ιερουσαλήμ, εξετάζοντας τον ρόλο των ισραηλινών Μυστικών Υπηρεσιών στον λαβύρινθο της Γάζας.
Ο Enderlin αποκαλύπτει την «τύφλωση» του Ισραήλ, το οποίο έπαιζε κυριολεκτικά με τη φωτιά τα τελευταία 20 χρόνια, ευνο ώντας την άνοδο του Ισλάμ και δη του πιο εξτρεμιστικού τμήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων στη Γάζα, προκειμένου να αποδυναμώσει την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO). Είναι απίστευτο ότι αυτή η άνοδος των φανατικών έγινε με τη «βοήθεια» των πιο ορκισμένων εχθρών τους!
Το βιβλίο του Charles Enderlin που εξετάζει τον σκοτεινό ρόλο της Μοσσάντ στην ενδοπαλαιστινιακή διαμάχη.
Όλα αρχίζουν τον Σεπτέμβριο του 1973, όταν ο Ισραηλινός Κυβερνήτης της Γάζας συμμετέχει στα εγκαίνια του τοπικού παραρτήματος των Αδελφών Μου σουλμάνων. Ο Σείχης Γιασσίν δεν ήταν ακόμα ο ηγέτης της Χαμάς, αλλά ο προ στατευόμενος των Ισραηλινών. «Οι δια δοχικές κυβερνήσεις πίστευαν ότι θα αποτελούσε το αντίδοτο στην PLO», συνοψίζει ο Enderlin αναφερόμενος σε αυτό που του είχε εμπιστευθεί παλαιό στέλεχος της Μοσσάντ: «Ο Γιασσίν δήλωνε ότι πολεμούσε την παλαιστινιακή Αριστερά, τον εχθρό μας».
Στην πραγματικότητα, τόσο πριν όσο και μετά τις συμφωνίες του Όσλο, βασική μέριμνα του Ισραήλ ήταν η αποδυνάμωση του Αραφάτ. Μια κενή στρατηγική που θα άνοιγε την πόρτα στο χάος.
Μέσα στην εμμονή του να εμποδίσει την εμφά νιση του παλαιστινιακού εθνικισμού, το εβραϊκό κράτος θα παρακολουθήσει χωρίς αντίδραση τον πολλαπλασιασμό των τζαμιών, τη διόγκωση της ισλαμικής προπαγάνδας, την επέκταση των κοινωνικών δικτύων των ισλαμιστών. Κατά τη διάρκεια της εποχής αυτής, το εθνικό παλαιστινιακό κίνημα είναι όμηρος των φατριών του, αφού οι Ισραηλινοί αρνού νται να αναγνωρίσουν τη νομιμότητα του.
Παρόλα αυτά, διαρκώς γίνονται κάποιες επαφές, μυστικά, μεταξύ της PLO και ορισμένων πρακτόρων του εβραϊκού κράτους. Ο Charles Enderlin αποκαλύπτει έτσι ότι ήταν δυνατή μια συμφωνία με την PLO από το 1986, την επαύριον μιας συνάντησης, στη Νέα Υόρκη, μεταξύ του Σαίντ Καμάλ, του εκπροσώπου της PLO στο Κάιρο και ενός εκ των υπευθύνων της Σαβάκ, του γνωστού κλάδου των ισραηλινών Μυστικών Υπηρεσιών.
Μια νέα συνάντηση έλαβε χώρα στο Παρίσι. Όλα θα ανατραπούν λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν μια παλαιστινιακή φράξια άρχισε ξανά τις επιθέσεις, απαντώντας στη σκλήρυνση της στάσης του Λικούντ. Μετά από αυτό, οι ισλαμιστές, με τους οποίους δεν ασχολούνταν κανείς, αρχίζουν να γίνονται συμπαθείς μεταξύ του πληθυσμού. Στηριζόμενος σε μυστικές προφορικές επαφές, σε νέες μαρτυρίες, σε εντυπωσιακές ομολογίες και στην εκπληκτική γνώση του για τα παρασκήνια της σύγκρουσης, ο Charles Enderlin προσφέρει τα τελευταία «κλειδιά» της τραγωδίας που οδήγησε τελικά στην εισβολή στη Γάζα.
[Πηγή: Martin Gozlan, Marianne, 31 Οκτωβρίου και 6 Νοεμβρίου 2009]
Περιοδικό "Nexus",η είδηση απο τον Λεωνίδα Αποσκίτη
Ο Enderlin αποκαλύπτει την «τύφλωση» του Ισραήλ, το οποίο έπαιζε κυριολεκτικά με τη φωτιά τα τελευταία 20 χρόνια, ευνο ώντας την άνοδο του Ισλάμ και δη του πιο εξτρεμιστικού τμήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων στη Γάζα, προκειμένου να αποδυναμώσει την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO). Είναι απίστευτο ότι αυτή η άνοδος των φανατικών έγινε με τη «βοήθεια» των πιο ορκισμένων εχθρών τους!
Το βιβλίο του Charles Enderlin που εξετάζει τον σκοτεινό ρόλο της Μοσσάντ στην ενδοπαλαιστινιακή διαμάχη.
Όλα αρχίζουν τον Σεπτέμβριο του 1973, όταν ο Ισραηλινός Κυβερνήτης της Γάζας συμμετέχει στα εγκαίνια του τοπικού παραρτήματος των Αδελφών Μου σουλμάνων. Ο Σείχης Γιασσίν δεν ήταν ακόμα ο ηγέτης της Χαμάς, αλλά ο προ στατευόμενος των Ισραηλινών. «Οι δια δοχικές κυβερνήσεις πίστευαν ότι θα αποτελούσε το αντίδοτο στην PLO», συνοψίζει ο Enderlin αναφερόμενος σε αυτό που του είχε εμπιστευθεί παλαιό στέλεχος της Μοσσάντ: «Ο Γιασσίν δήλωνε ότι πολεμούσε την παλαιστινιακή Αριστερά, τον εχθρό μας».
Στην πραγματικότητα, τόσο πριν όσο και μετά τις συμφωνίες του Όσλο, βασική μέριμνα του Ισραήλ ήταν η αποδυνάμωση του Αραφάτ. Μια κενή στρατηγική που θα άνοιγε την πόρτα στο χάος.
Μέσα στην εμμονή του να εμποδίσει την εμφά νιση του παλαιστινιακού εθνικισμού, το εβραϊκό κράτος θα παρακολουθήσει χωρίς αντίδραση τον πολλαπλασιασμό των τζαμιών, τη διόγκωση της ισλαμικής προπαγάνδας, την επέκταση των κοινωνικών δικτύων των ισλαμιστών. Κατά τη διάρκεια της εποχής αυτής, το εθνικό παλαιστινιακό κίνημα είναι όμηρος των φατριών του, αφού οι Ισραηλινοί αρνού νται να αναγνωρίσουν τη νομιμότητα του.
Παρόλα αυτά, διαρκώς γίνονται κάποιες επαφές, μυστικά, μεταξύ της PLO και ορισμένων πρακτόρων του εβραϊκού κράτους. Ο Charles Enderlin αποκαλύπτει έτσι ότι ήταν δυνατή μια συμφωνία με την PLO από το 1986, την επαύριον μιας συνάντησης, στη Νέα Υόρκη, μεταξύ του Σαίντ Καμάλ, του εκπροσώπου της PLO στο Κάιρο και ενός εκ των υπευθύνων της Σαβάκ, του γνωστού κλάδου των ισραηλινών Μυστικών Υπηρεσιών.
Μια νέα συνάντηση έλαβε χώρα στο Παρίσι. Όλα θα ανατραπούν λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν μια παλαιστινιακή φράξια άρχισε ξανά τις επιθέσεις, απαντώντας στη σκλήρυνση της στάσης του Λικούντ. Μετά από αυτό, οι ισλαμιστές, με τους οποίους δεν ασχολούνταν κανείς, αρχίζουν να γίνονται συμπαθείς μεταξύ του πληθυσμού. Στηριζόμενος σε μυστικές προφορικές επαφές, σε νέες μαρτυρίες, σε εντυπωσιακές ομολογίες και στην εκπληκτική γνώση του για τα παρασκήνια της σύγκρουσης, ο Charles Enderlin προσφέρει τα τελευταία «κλειδιά» της τραγωδίας που οδήγησε τελικά στην εισβολή στη Γάζα.
[Πηγή: Martin Gozlan, Marianne, 31 Οκτωβρίου και 6 Νοεμβρίου 2009]
Περιοδικό "Nexus",η είδηση απο τον Λεωνίδα Αποσκίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου