Μία από τις πλέον ντροπιαστικές σελίδες για την ιστορία των Αμερικανών γενικότερα και του πολέμου στο Βιετνάμ ειδικότερα. Ένα έγκλημα πολέμου, που θα έπρεπε να έχει απασχολήσει κάποιο διεθνές δικαστήριο, όμως παραμένει ακόμα σήμερα ατιμώρητο.
Το απόγευμα της 15ης Μαρτίου 1968 η ομάδα του 25χρονου υπολοχαγού Γουίλιαμ Κάλεϊ διατάσσεται να εκκαθαρίσει το χωριό Μι Λάι (Μάι Λάι όπως το γνωρίζουμε στην Ελλάδα) από τους κομμουνιστές αντάρτες Βιετκόνγκ που το κατείχαν. Η πληροφορία αποδεικνύεται εσφαλμένη.
Στο χωριό αυτό του Νοτίου Βιετνάμ βρίσκονται μόνο γυναικόπαιδα και ανήμποροι ηλικιωμένοι.
Την επομένη το πρωί (16 Μαρτίου) οι στρατιώτες του Κάλεϊ, με προϋπηρεσία μόλις τριών μηνών στο αφιλόξενο Βιετνάμ, κατασφάζουν με πρωτοφανή αγριότητα τους αμάχους.
Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των θυμάτων κυμαίνεται από 350 ως 500.
Το περιστατικό μένει κρυφό από το Πεντάγωνο για ένα χρόνο σχεδόν, έως ότου έλθει στο φως από τα δημοσιεύματα του διακεκριμένου δημοσιογράφου Σέιμουρ Χερς (γνωστού στις μέρες μας από την αποκάλυψη του κολαστηρίου Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ) και την επιμονή ενός επαναπατρισθέντος εφέδρου, που βομβαρδίζει με επιστολές την αμερικανική κυβέρνηση.
Διατάσσεται, τελικά, δικαστική έρευνα και πέντε στρατιώτες κάθονται στο εδώλιο του στρατοδικείου.
Η δίκη αρχίζει στις 17 Νοεμβρίου 1970 και η απόφαση της 31ης Μαρτίου 1971 ενοχοποιεί μόνο τον επικεφαλής της σφαγής, τον υπολοχαγό Κάλεϊ.
Ο υπολοχαγός υποστήριξε ότι εκτελούσε διαταγές ανωτέρων του, γεγονός που αρνήθηκε ο διοικητής του, λοχαγός Έρνεστ Μεντίνα, που κατέθεσε ως μάρτυρας.
Καταδικάζεται σε ισόβιο κάθειρξη το 1971, η οποία μετατρέπεται σε πρόσκαιρη κάθειρξη 20 ετών και στη συνέχεια 10 ετών, με απόφαση του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου στις 16 Φεβρουαρίου 1973.
Ο Κάλεϊ θα παραμείνει στη φυλακή (στην πραγματικότητα σε κατ' οίκον περιορισμό στο διαμέρισμά του στο στρατόπεδο Φορτ Μπένιγκ της Τζόρτζια) μόλις τρεισήμισι χρόνια και στη συνέχεια θα λάβει χάρη από τον πρόεδρο Νίξον.
Σήμερα, ο Ουίλιαμ Κάλεϊ ζει στο Κολάμπους της Τζόρτζια και είναι ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου. Σύμφωνα με τους οικείους του, πάσχει από αϋπνίες, εξαιτίας των τύψεων συνειδήσεως.
Η «Σφαγή του Μι Λάι» ήταν καταστροφική για την εικόνα των ΗΠΑ. Γιγάντωσε το αντιπολεμικό κίνημα στο εσωτερικό της χώρας και φούντωσε τον αντιαμερικανισμό στον υπόλοιπο κόσμο.
Παρόλα αυτά, το γεγονός που έχει μεγαλύτερη σημασία σήμερα, είναι ότι το διεθνές αυτό έγκλημα πολέμου παραμένει ακόμα ατιμώρητο, 46 χρόνια μετά.
Αποδεικνύοντας περίτρανα ότι στην διεθνή πολιτική το μοναδικό «δίκαιο» που επικρατεί και τηρείται απαρέγκλιτα είναι εκείνο του ισχυρότερου και όχι οι διεθνώς αναγνωρισμένοι κανόνες δικαίου.
Κάτι που κατ’ επέκταση, στην σημερινή κρίση της Ουκρανίας καταρρίπτει παταγωδώς και κάθε αιτίαση και επιχείρημα των - κατ’ εξακολούθηση ενόχων - Αμερικανών κατά της Ρωσίας για δήθεν «καταπάτηση» του διεθνούς δικαίου στην Κριμαία.
(Πηγή)
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου